Saarland-Lese

Gehe zu Navigation | Seiteninhalt
Saarland-Lese
Unser Leseangebot

Saarbrücken

Die 99 besonderen Seiten der Stadt

Rita Dadder und Florian Russi

Saarbrücken, Landeshauptstadt des Saarlandes und unmittelbar an der deutsch-französischen Grenze gelegen, ist eine Stadt mit vielen Reizen. Es hat eine lange und wechselvolle Geschichte. Von Goethe wurde es besucht und beschrieben und von Kaiser Barbarossa teilweise zerstört. Heute ist Saarbrücken eine moderne Metropole mit Universität, Museen und vielfältiger Kultur. Hier lebt man nach der Devise: »Wir wissen, was gut ist«, ist gastfreundlich und lässt sich gerne »entdecken«.


Unser Leseangebot

Ulf Annel

Rinderschwanzsuppe und Kindertanzgruppe
Fröhliche Gedichte

Der Erfurter Autor Ulf Annel spielt mit dem Sinn und Unsinn von Worbedeutungen. Ein Buch für die ganze Familie mit farbigen Illustrationen von Katrin Kadelke.

Der Nacht

Der Nacht

Herbert Kihm

Iwwers Ausschderwe vunn Wörder in unserer Sprach odder vunn Männer in de Welt

(inschpiriert vun'm Gedicht vunn Christian Morgenstern)

Im Kaschdler Wald - nää, ned dem vun Wien
Spazier isch ganz besinnlisch hin,
un doodebei, doo gugge zu
e Haas, e Ail un die ruft:"Huu!"

Schritt fier Schritt geh isch voran
Un denk uff ämoo: Mann!
Denn pletzlich an dem näggscht Gebisch,
doo schdeht e Mann un der grießt misch.

E Mann? - Ach was, e alder Knopp
Mit kämmee Hoor uff seinem Kopp
Mit dausend Falde -wie die moins im Bett,
doo schdeed da doo un riert sisch net!

Isch denk‘ ma, du dem Mann, dem biedre
Doch änfach uff sei Gruß erwiedre
„Gunn Dach!", saa isch, un hinnerher
„Ei saa doch moo, wer bischde un wo kommschde her?"

Denne, wo isch so gefrood,
hat mit de Antwort doch sei Not,
doch endlich kommts ihm in de Sinn,
er saad: "Mei liewer Mann, isch bin -

jetzt geb guud aacht -
isch bin de Nacht, jawoll, de Nacht!
Isch bin de Nacht, dass geht ma werklisch dief,
mich gebbts nur noch im Genitiv!
Un känner will dran denke
„dem Nacht" was „des Nachts" isch aa se schenke.

So muss vum Daa isch un vum Morje,
mir die analoge Form besorje,
„des Nachts" so duun se misch bloß nenne,
de alde Nacht will kenner kenne,
schdeeds heert ma nur de zwette Fall,
den kennschd du aa, den kenne all!

Mei erschder Fall, das war mei beschder,
hat mir geklaut mei großie Schweschder,
die ned an ihr kleener Bruder denkt,
so hat die Nacht, de Nacht vedrängt!"

Dass saad der alde Mann ganz drieb
Unn weil ihm nix se saan mehr blieb,
doo schleischd'r sisch ganz ohne Schwung
lautlos in die Dämmerung.

Dass Gespräch, das macht misch doch betroffe,
weil, doo gebbt's nix meh se hoffe,
„Dass isch", so saa isch mir mit Trauermien,
„dei Schicksal, wenn de maskulin!"

 

*****

Vorschaubild: Michelangelo, Allegorie der Nacht, Medici Kapellen, Florenz. Bearb. von Herbert Kihm

Weitere Beiträge dieser Rubrik

Maibach
von Maria Becker-Meisberger
MEHR
Ensheimer Kreis
von Josef Weyand
MEHR
Wasser
von Herbert Kihm
MEHR
Vum Zuheere!
von Herbert Kihm
MEHR
Anzeige:
Unsere Website benutzt Cookies. Durch die weitere Nutzung unserer Inhalte stimmen Sie der Verwendung zu. Akzeptieren Weitere Informationen